54. Krakowski Festiwal Filmowy
W dniach 27.05-1.06 w warszawskim Kinie Kultura odbędzie się 54. Krakowski Festiwal Filmowy, podczas którego pokazywane będą m.in. dokumenty muzyczne w ramach konkursu ’DocFilmMusic’. Festiwal ten jest jedną z najstarszych imprez w Europie poświęconych filmom dokumentalnym, animowanym oraz krótkim fabułom. KFF to także wystawy, koncerty, pokazy plenerowe oraz spotkania z twórcami. Na Festiwal corocznie przybywa ok. 600 gości z różnych krajów (m.in. reżyserzy i producenci). Obecnie rangę Krakowskiego Festiwalu Filmowego potwierdza fakt zaszczytnego dołączenia do grona festiwali akredytowanych m.in. przez FIAPF (Międzynarodowa Federacja Producentów Filmowych), EFA (European Film Award) oraz The Academy of Motion Picture Arts and Sciences, dzięki czemu laureaci festiwalu otrzymują bezpośrednie nominacje do nagród Europejskiej Akademii Filmowej, a także Oscarów (w kategoriach filmów krótkometrażowych).
Dominguinhos, reż. Joaquim Castro, Mariana Aydar, Eduardo Nazarian
2014, 79 min, Brazylia
Zmarły przed rokiem José Domingos de Morais (pseudonim „Dominguinhos”) uosabiał ducha brazylijskiej muzyki popularnej. Jako akordeonista, kompozytor i śpiewak w swoich utworach łączył tradycyjne indiańskie brzmienia z wpływami europejskimi i afrykańskimi. Film w niekonwencjonalny sposób mierzy się z biografią artysty, którego twórczość na wskroś przesiąknięta była osobistymi doświadczeniami: dzieciństwem spędzonym w nędzy i burzliwym życiem uczuciowym.
James Booker – maharadża z Luizjany (Bayou Maharajah), reż. Lily Keber
2013, 98 min, USA – trailer
Już jako osiemnastolatek zachwycił swoją grą samego Artura Rubinsteina. Będąc dojrzałym muzykiem, z powodu homoseksualnej orientacji i ekstrawaganckiego stylu bycia na scenie, nazywany bywał „czarnym Liberace”. Filmowy portret Jamesa Bookera przywołuje nieco dziś zapomnianego nowoorleańskiego wirtuoza fortepianu – postać barwną i tragiczną, przez całe życie zmagającą się z własnymi demonami.
Mój domek na prerii (My Prairie Home), reż. Chelsea McMullan
2013, 76 min, Kanada – trailer
Rae Spoon poprzez muzykę wyraża swą transseksualną wrażliwość. W nastrojowych piosenkach z pogranicza indie rocka i folku opowiada o traumatycznym dzieciństwie, o utracie wiary i zmaganiach z własną tożsamością. Twórczość Spoon(a) w organiczny sposób zrośnięta jest z kanadyjskim pejzażem. To właśnie na prerii kręcona była większość zdjęć do filmu, który wprowadza nas w fascynujący świat odmienności.
Nowa Warszawa (The New Warsaw), reż. Bartosz Konopka
2014, 69 min, Polska
Stanisława Celińska to nie tylko wybitna aktorka, znana z filmów Andrzeja Wajdy czy przedstawień Krzysztofa Warlikowskiego. W 2012 roku wraz z zespołem Royal String Quartet nagrała płytę z nowymi aranżacjami znanych piosenek o Warszawie. Rejestracja ich wspólnego występu staje się pretekstem do opowieści o artystce, której los w szczególny sposób splótł się z historią stolicy. Muzycy składają także osobliwy hołd współczesnej warszawskiej Pradze, gdzie Celińska przyszła na świat.
Pieśni odkupienia (Songs of Redemption), reż. Amanda Sans, Miquel Galofre
2013, 79 min, Jamaika, Hiszpania – trailer
W głównym zakładzie karnym w Kingston, stolicy Jamajki, wcielono w życie program resocjalizacji poprzez muzykę. Przestępcy różnego kalibru stają się tu twórcami, wykonawcami i producentami reggae – muzyki łagodzącej obyczaje, co ma ogromne znaczenie w środowisku tak silnie naładowanym przemocą. W swoich piosenkach więźniowie umacniają swoje poczucie tożsamości, wyrażają skruchę z powodu popełnionych przestępstw, a jednocześnie przestrzegają tych, którzy jeszcze nie weszli w kolizję z prawem.
Pożegnanie z Trianą (Triana Pure and Pure), reż. Ricardo Pachón
2013, 72 min, Hiszpania – trailer
To tu, na ubogich podwórkach i w warsztatach rzemieślniczych, narodziło się najczystsze i najdziksze andaluzyjskie flamenco. W Trianie, dzielnicy Sewilli, Romowie osiedlali się już w XV wieku, jednak wzrost cen gruntów zmusił ich w drugiej połowie ubiegłego stulecia do opuszczenia swoich domów, co spowodowało zniszczenie lokalnych wspólnot. W dwudziestą rocznicę wypędzenia Romowie zorganizowali wielki pożegnalny koncert z udziałem największych mistrzów flamenco pochodzących z Triany.
Rap idzie na wojnę (Rap Is War, Viva Cuba Libre), reż. Jesse Acevedo
2013, 79 min, Kuba, USA – trailer
Raperzy z grupy Los Aldeanos wyrażają publicznie to, o czym myśli po cichu wielu dzisiejszych Kubańczyków. Dlatego hip hop jest na wyspie muzyką zakazaną, a jej wykonawcy i słuchacze często ryzykują życie. Płyty, rozdawane przez muzyków na ulicach i podczas koncertów, niosą przesłanie wolności, które rozprzestrzenia się po całym kraju. Przy użyciu ukrytych kamer, film dokumentuje walkę muzycznego podziemia z totalitarnym systemem.
Studio Muscle Shoals (Muscle Shoals), reż. Greg Camalier
2013, 112 min, USA – trailer
Aretha Franklin, The Rolling Stones, Bob Dylan… – legendarne Muscle Shoals z Alabamy, jak mało które studio nagrań, naznaczyło swym charakterystycznym brzmieniem amerykański rock, soul czy R&B. Przyczyniło się do tego muzyczne doświadczenie jego założycieli, ale także wyjątkowy klimat miejsca, miasteczka Sheffield nad rzeką Tennessee, nawiedzanego przez duchy rdzennych mieszkańców tych okolic. Studio nie tylko miało wpływ na amerykańską muzykę – wyprzedzało także przemiany obyczajowe dokonujące się w USA lat 70.
W deszczowy dzień (Rainy Day), reż. Andrey Chertov
2013, 78 min, Bułgaria – trailer
Swoją witalnością i niesłabnąca wirtuozerią przypominają kubańskich muzyków z Buena Vista Social Club. Ognyan Videv, Milcho Leviev czy Ivo Papazov to sędziwi przedstawiciele bułgarskiej bohemy, którzy od półwiecza grają najwyższej jakości jazz. Muzyka jest dla nich symbolem wolności, przyjaźni i wielkiego przywiązania do Płowdiwu – miasta magicznego, w którym najróżniejsi artyści znaleźli jedyne w swoim rodzaju miejsce do tworzenia.
Za to, że żyjemy, czyli punk z Wrocka (For Being Alive), reż. Tomasz Nuzban
2014, 71 min, Polska
W drugiej połowie lat siedemdziesiątych we Wrocławiu wykształcił się silny ruch punkowy. Powstał jako niezgoda na brak samodzielnego myślenia oraz sprzeciw wobec wszechobecnej szarzyzny i braku perspektyw. Bogato ilustrowany archiwaliami dokument opowiada o codziennym, trudnym życiu punkowców w realiach PRL-u, a także o formowaniu się i rozwoju muzycznej sceny punkrockowej, z której wywodzą się takie kapele jak Zwłoki, Klaus Mitffoch, czy Sedes.
Dokładna ramówka muzycznego konkursu KFF:
