Piękna praca (1999)
Beau Travail
/Francja/
Reżyser: Claire Denis
Scenariusz: Claire Denis, Jean-Pol Fargeau
Obsada: Denis Lavant, Michel Subor, Grégoire Colin
Muzyka: Eran Zur, Charles Henri de Pierrefeu
Zdjęcia: Agnés Godard
Gatunek: Dramat
Czas trwania: 93 min
Głównym bohaterem jest Galoup (Denis Lavant) – były żołnierz Legii Cudzoziemskiej, który będąc narratorem przywołuje nam wydarzenie, które sprawiło, że został wydalony z pracy będącej jego całym życiem, a teraz nie radzi sobie w życiu jako cywil. Historia konkretniej odnosi się do przybycia na szkolenie nowego rekruta Gillesa Sentaina (Grégoire Colin), który okazuje się żołnierzem idealnym, co powoduje zazdrość u Starszego Sierżanta Galoupa…
„Piękna praca” znakomicie przedstawia osobowość, kruchość emocjonalną głównego bohatera, który z powodu wypieranych uczuć homoerotycznych do nowego rekruta oraz zazdrości o jego poważanie wśród pozostałych rekrutów i dowódcy, powoli zmierza do samozagłady. Gilles staje się jego obsesją. Świetnie w tej kreacji spisał się Denis Lavant, dla którego była ta rola napisana, mimo, że nie było to łatwe wyzwanie. Jest to zdecydowanie jedna z najlepszych kreacji jakie miałem przyjemność oglądać. Z racji tego, że film jest oparty na znikomej narracji i śladowych dialogach widz może skupić się na prezentowanych wydarzeniach, poczuć emocjonalnie sytuację głównego bohatera i cieszyć oko perfekcyjnymi zdjęciami w wykonaniu Agnés Godard, za które otrzymała w 2001 roku Cezara i nagrodę Amerykańskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych.
„Piękna praca” hipnotyzuje od początkowych scen aż do samego końca i metaforycznej sceny tańca Galoupa, która jest fenomenalna. Dziwić może znikome zainteresowanie tą produkcją, ale ja polecam całym sercem z zaznaczeniem, że nie nadaje się do oglądania przy piwku i czipsach ze znajomymi, bo wymaga niemałego skupienia i emocjonalnego wejścia w ten film. To świetne dzieło zachęca do dalszego zapoznawania się z dokonaniami pani reżyser – Claire Denis.